بررسی تحمل به تنش خشکی آخر فصل در ژنوتیپ‏ های امیدبخش جو با استفاده از شاخص‏ های حساسیت و تحمل به تنش

تحمل به خشکی 20 ژنوتیپ جو، در دو شرایط آبیاری معمولی و تنش با قطع آبیاری در زمان 50 درصد گل‌دهی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار در دشت ورامین ارزیابی شد. هدف این آزمایش شناسایی ژنوتیپ‏های امیدبخش جو متجمل به تنش خشکی است. در این مطالعه، تأثیرات خشکی بر روی 2 صفت عملکرد دانه و وزن خشک کل بوته با استفاده از برخی شاخص‏های تحمل و حساسیت به تنش خشکی بررسی ‏شد. شاخص‏های مطالعه‌شده شامل: شاخص حساسیت به تنش (SSI)، میانگین تولید (MP)، تحمل (TOL)، تحمل به تنش  (STI)، میانگین هندسی‌ تولید (GMP)، میانگین هارمونیک تولید (HARM)، شاخص عملکرد (YI)، شاخص حساسیت به تنش (YSI) و شاخص پایداری عملکرد (YSI) بودند. شاخص‏ها با استفاده از عملکرد دانه و وزن خشک کل بوته در شرایط عدم تنش (Yp) و تنش (Ys) محاسبه شدند. همبستگی مثبت و معناداری بین میانگین عملکرد دانه و وزن خشک کل بوته (در هر دو شرایط بدون تنش و تنش) با شاخص‌های STI، YI، MP، HARM و GMP مشاهده شد. شاخص‌های STI، MP، HARM، YI و GMP نسبت به شاخص‌های  SSI، YSI و TOL معیار گزینش بهتری را برای عملکرد دانه و وزن خشک کل بوته ارائه کردند. با استفاده از روش رتبه‏بندی بر‌اساس شاخص‌های تحمل به تنش، ژنوتیپ‏های 2 و 5 به‌منزلۀ متحمل‏ترین و ژنوتیپ 1 به‌منزلۀ حساس‏ترین ژنوتیپ‌ها نسبت به تنش خشکی شناخته شدند. لاین‏های 9 و 8 با داشتن بیشترین عملکرد دانه، وزن خشک کل بوته و در‌نهایت عملکرد اقتصادی بالاتر، قابل توصیه برای کشت هستند.